Οργανώνει τον λόγο.
Τον απομνημονεύει
λέξη προς λέξη,
ένα προς ένα τα σημεία.
Να είναι βέβαιο,
να μη λαθέψει
το βλέμμα της
πάνω στο βλέμμα του.
Να εκφωνήσει
αυτούσια,
πιστά στο πρωτότυπο του
αισθήματος
διατηρώντας την ενότητα του ύφους
του αίματος.
Κάτω από το δέρμα.
Περίπου ποιήτρια.
Άπειρη.
Με κόπο, λέξη – λέξη,
προχωρούσε.
Εξόχως αμήχανη μέσα στην τεχνικότητά της.
Δημιουργεί τα κενά ανάμεσα στις λέξεις
και τις εικόνες τις μεγάλες, τις μικρές,
φροντίζοντας πολύ τις συναρθρώσεις.
Άπειρη.
Με κόπο,
βλέμμα – βλέμμα προχωρούσε.
Εξόχως αμήχανη μέσα στην τεχνικότητά της.
Γνωρίζοντας πως ποίημα είναι ο έρωτας.
Πως δεν ορίζεται από τα γράμματα
μα από το κείμενο και την ανάγνωσή του.
Περίπου ποιήτρια.
Άπειρη.
Με κόπο προχωρούσε.
Γνωρίζοντας καλά
του αρθρωμένου τη σκιά.
Textura de suelo.
Όχι λέξεις,
κείμενο
Να ονομάζει ακριβώς
την ουσία,
την καθαρή.
Να υφαίνεται.
Να ξηλώνεται αδιάκοπα.
Και ύστερα να διαλύεται
η ίδια
μέσα στις εκκρίσεις της
καθώς κατασκευάζει τον ιστό.
Έξοχη.
Άστατη.
Κατεργάρα
She organizes the speech.
She memorizes it.
word by word,
the points one by one.
So that it could be sure,
So that her gaze
would not be mistaken
on his gaze.
Tso that she could present it
as it is,
accurate to the original
feeling
maintaining the unity of style
of blood.
Under the skin.
Almost a poet.
inexperienced
She struggled, word by word,
She was moving forward.
Extremely awkward in her technicality.
She creates spaces between the words
And the images, the big, the small,
taking great care of the joints.
inexperienced
she trudged,
look to look she went ahead
Extremely awkward in her technicality.
Knowing that love is a poem.
That it is not defined by the letters
but from the text and its reading.
Almost a poet
Inexperienced
She was trudging
Knowing well
the shadow of the articulate.
Textura de suelo.
No words,
But text
Naming exactly
the essence,
the pure one.
To be weaved
To be constantly ripped off
And then dissolved
herself
within her secretions
as she constructs the web.
Exquisite
Unpredictable
A rascal
Οι φιγούρες
πάντα δύο. Σε χορό
συμπληρωματικό.
Πίσω από τις κάμερες.
Εκείνη πάντα κουκουβίζει
Σε επινοημένα ξανθά στάχυα.
Αθόρυβα.
Να μην διαταραχτεί η εικόνα.
Κρύβομαι κι εγώ
Κλείνοντας της πονηρά το μάτι.
Ελευθερωμένη
στον μακρύ χρόνο,
με τη δική της ποιότητα φωτός.
Υλική και διαπερατή.
Στέκεται εκεί.
Ομορφιά που παραμονεύει.
Κάποτε μπορεί να επαναστατήσει
κατά του δημιουργού της.
Πως να την ξελογιάσει;
Εκείνη ζητά
να ικανοποιήσεις κάθε της απαίτηση.
Να καταγράφεις
ό,τι εκείνη υπαγορεύει.
Να την ξελογιάσει πως;
Κορίτσι είναι
με ενστικτώδη κλίση στην
ευγένεια και τους αβρούς τρόπους.
Κατάματα κοιτάζει τον χειρότερο της δράκο.
Στη σπηλιά του πηγαίνει να τον συναντήσει
αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη.
Κάποτε νόμιζαν πως έλεγε ανοησίες και ψέματα
που τα καλοδέχονταν
ως αλήθειες εμπνευσμένες.
Εκείνη όμως στέκεται ακριβής,
με γνησιότητα εξασκεί τα δικαιώματά της
να αναστοχάζεται, να επινοεί διαρκώς
μέθοδο, αντικείμενο και προσανατολισμό.
Υφαίνει
και υφαίνει.
Ξηλώνει
και ξηλώνει.
The figures
always two. Dancing
complementary.
Behind the cameras.
She always crawls up.
On invented blond crops.
Quietly.
Let’s not disturb the image
I’ m hiding too.
Slyly winking at her.
Liberated
in the long run,
carrying her own quality of light
Physical and permeable.
She is standing there
A lurking beauty.
She might rebel sometime
against her creator.
How to seduce her?
She asks.
to satisfy all her demands.
To record
whatever she dictates.
How to seduce her?
She is a girl.
With an instinctive inclination towards
politeness and gentle manners.
Straight in the eyes she stares at her worst dragon
She goes to meet him in his cave
taking full responsibility.
They once thought she was talking nonsense, she was telling lies
welcomed
as inspired truths.
But she stands firm,
exercises her rights with authenticity
to reflect, to constantly invent
method, object and orientation.
She weaves
and weaves.
She unweaves
And unweaves