Antonis D. Skiathas, Greece

Antonis D. Skiathas, Greece

The Poems

The Suicide’s Raspberries

The Lord often went on trips in the marshes of Messolonghi with his friend Pietro Gamba.
He galloped a stallion collecting raspberries to sweeten his loneliness.
He broke the wind and freedom smelled over the place.

Suddenly the weather changed, it rained urns of death and the water was filled with threats and malaria.
Summer onset and the coast of Preveza island -there are several similar ones throughout
the Mediterranean- where once someone dared to swim to the end without end, a floating
salvation.
The moon around with prophecies of sunny days once again. The price, a handful of bold lies
for the demise of the sky.
How crooked is that the sky has ever since lost its blue and the sun that heated it, an ivy in the
light of the sea.
So we arrived at the wharf. The ark was being loaded once again with ghosts of small animals,
reptiles, woodpeckers, eagles, sparrows and the beasts that got away from carbon dioxide.
Movements were banned and consumption torches burnt everywhere. Breadlines of snow
and threats of fire were handed out to the indigenous.

Suddenly the weather changed, the Lord dead of typhoid fever. The other public servant with
a bullet in his temple.
The woman who was never bewitched, opened her legs and waited for the sun to make love
to her where the wave gave out foams and the coast, hopes of pleasure.

Purification of nothing in the times of nothing with heretic memories for nothing.

(transalation: Maria Traiforou)

*

Τα Βατόμουρα του Αυτόχειρα

Ο Λόρδος έκανε συχνά εκδρομές στα έλη του Μεσολογγίου με τον φίλο του Πιέτρο Γκάμπα.
Κάλπαζε με ένα αρσενικό άλογο μαζεύοντας βατόμουρα για να γλυκάνει την μοναξιά του.
Έσπαγε τον αέρα και μύριζε ελευθερία ο τόπος.

Ξάφνου άλλαξε ο καιρός, έβρεχε πιθάρια θανάτου και το νερό ήταν γεμάτο απειλές και ελονοσία.
Αρχές καλοκαιριού κι η ακτή της νήσου Πρέβεζας -υπάρχουν πολλές όμοιες σ΄όλη την
Μεσόγειο- που κάποτε ένας άλλος τόλμησε να κολυμπήσει στο τέλος χωρίς τέλος,
αιωρούμενη σωτηρία.
Τριγύρω το φεγγάρι με προφητείες για μέρες και πάλι ηλιόλουστες. Το τίμημα μια χούφτα
αναιδή ψέματα για την εκδημία τ΄ ουρανού.
Αλητεία μεγάλη είναι ότι ο ουρανός έχει χάσει από τότε το μπλε και ο ήλιος που τον
λιβάκωνε κισσός στο φως της θάλασσας.
Έτσι φτάσαμε στη προκυμαία. Φόρτωναν ακόμα μία φορά την κιβωτό με φαντάσματα
μικρών ζώων, ερπετών, δρυοκολαπτών, αετών, σπούργων κι από τα θηρία όσα είχαν
διαφύγει του διοξειδίου του άνθρακα.
Απαγορεύτηκαν οι μετακινήσεις και παντού έκαιγαν πυρσοί κατανάλωσης. Μοιράστηκαν
στους αυτόχθονες συσσίτια χιονιού και απειλές φωτιάς.

Ξάφνου άλλαξε ο καιρός, ο Λόρδος νεκρός από τυφώδη πυρετό. Ο άλλος ο δημόσιος
υπάλληλος με μια σφαίρα στο κρόταφο.
Η γυναίκα που ποτέ δεν γήτευσαν, άνοιξε τα πόδια και περίμενε να της κάνει έρωτα ο ήλιος
εκεί που μοίραζε το κύμα αφρούς και η ακτή ελπίδες ηδονής.

Εξαγνισμοί του τίποτα σε εποχές του τίποτα με αναμνήσεις αιρετικές για το τίποτα.

* * *

Infirmary

I started writing about the lion and the little girl.
A tale of love at the big circus which burned to the ground in the coastal city of the Achaeans.
Since then the beasts became pets in gardens and yards, the tamers professional gardeners in
flower fields with hornets and swarms of flying-cods. The girl suffered from depression, the lion
from lack of audience and the tamer from loss of authority.
The town council announced the development of the first infirmary for those with happiness
deficiency.
Physicians were appointed, all former confectioners, florists and fair vendors of colorful
candies attached to wooden sticks.
The town council at the striped circus tent by consensus established the first school for the
eyeless, who through the sounds of birds, quadrupeds and fish learnt about the world.

(transalation: Maria Traiforou)

*

Αναρρωτήριο

Ξεκίνησα να γράφω για τον λέοντα και το κοριτσάκι.
Ένα παραμύθι για τον έρωτα στο μεγάλο τσίρκο που κάηκε ολοσχερώς στην παραλιακή πόλη
των Αχαιών.
Έκτοτε τα θηρία έγιναν κατοικίδια σε κήπους και αυλές, οι θηριοδαμαστές έμμισθοι
κηπουροί σ’ ανθώνες με σέρσεκες και σμήνη χελιδονόψαρων. Η μικρή έπασχε από κατάθλιψη,
ο λέοντας από την έλλειψη κοινού και ο θηριοδαμαστής από την απώλεια της εξουσίας του.
Το δημοτικό συμβούλιο απεφάνθη για την λειτουργία του πρώτου αναρρωτηρίου για
νοσούντες από την έλλειψη χαράς.
Όρισε τους θεράποντες, όλοι τους πρώην ζαχαροπλάστες, ανθοπώλες και πωλητές στα
πανηγύρια ζαχαρωτών πολύχρωμων σε ξύλα στερεωμένα.
Με ομόφωνη απόφαση των δημοτικών συμβούλων στην ριγέ τέντα του τσίρκου,
δημιουργήθηκε το πρώτο σχολείο για αόμματους, που με τους ήχους των πτηνών, των τετράποδων και των
ψαριών μάθαιναν τον κόσμο.

The Poet