Giannis Alexandropoulos | Greece

Your long fine fingers rest on your thigh
And your gaze roams around the room
Lost is the pebble you brought from the island sands
The ash of the autumn sorrow fills the memory vaseA branch of myrtle adorns your offering
and your smile fills the time
Pulsing arrhythmia in the tunnel of love
Oh sweet heaven, how many promises will you make goodat the fading of the day?

Τα μακριά λεπτά σου δάκτυλα, ακουμπούν τον μηρό σου
Και το βλέμμα σου, πλανάται στο χώρο του δωματίου
Χαμένο το πετραδάκι που έφερες από την αμμουδιά του νησιού
Η στάχτη της φθινοπωρινής θλίψης γεμίζει το βάζο με τις αναμνήσεις.

Ένα κλαδί μυρτιάς στολίζει την προσφορά σου
και το χαμόγελο σου γεμίζει το χρόνο
Παλμικές αρρυθμίες στη σήραγγα της αγάπης
Ω! γλυκέ ουρανέ πόσες υποσχέσεις άραγε θα πραγματοποιήσεις
στο σβήσιμο της ημέρας;

There is no time
for further questions
Existence
feeds on light
ebbs away in the darkness

The windmill wheels away
in the breath of the wind
the soul glistens
in your caress

Our oscillation
has followed for tens of years
the present
As the water covers
all the pores of time-space

And a green apple suffices for happiness

Δεν υπάρχει καιρός
για άλλες ερωτήσεις
Η ύπαρξη
τρέφεται με το φως
αργοσβήνει στο σκοτάδι

Ο μύλος στριφογυρίζει
με την πνοή του ανέμου
η ψυχή λαμπυρίζει
με το χάδι σου

Η ταλάντωσή μας
ακολουθεί δεκάδες χρόνια
το παρόν
Σαν το νερό καλύπτει
όλους τους πόρους του χωροχρόνου

Και ένα πράσινο μήλο αρκεί για την ευτυχία