MORNING IN NEW YORK
It must be morning in New York now
the north wind probably blows and it is snowing
the timid light must be shining
no one would be changing the radio stations
until you decide
I smell your perfume in my hands
And discover a thread from your coat
I’ll keep it and first chance I’ll send it to you
I hope you’ll write to me
So I can keep your address
Otherwise I’ll keep the thread
A pledge of small life
That the sleet covered
ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Τώρα θα ξημερώνει στη Νέα Υόρκη
Θα φυσάει Βοριάς και το χιονόνερο
Θα στραφταλίζει στο δειλό φως
Κανείς δεν θα σε περιμένει
Ο ταξιτζής θ’ αλλάζει σταθμούς στο ραδιόφωνο
Μέχρι να αποφασίσεις
Μυρίζω το άρωμά σου στα χέρια μου
Κι ανακαλύπτω μια κλωστή απ’ τη ζακέτα σου
Θα την κρατήσω να στη στείλω με την πρώτη ευκαιρία
Ελπίζω να μου γράψεις, για να έχω τη διεύθυνση
Αλλιώς θα τη φυλάξω
Ενέχυρο μικρής ζωής που σκέπασε
Του χρόνου το χιονόνερο
NECKLACE
I go to inspect your house
Darkness everywhere
You must be gone
I unlock to smell a bit of you
But the house is empty
There are no furniture
No curtains
No smell
Everything is gone, you too
What can I do with the key now
Should I hide it in my wallet
Like an old coin passed among
The hands of many men
Or should I make a necklace with it
To hang around my neck
Just to understand why I choke
When I think of you
ΤΟ ΜΕΝΤΑΓΙΟΝ
Το σπίτι σου παραμονεύω
Παντού σκοτάδι
Εσύ θα λείπεις
Ξεκλειδώνω για να μυρίσω λίγο από σένα
Μα το σπίτι άδειο
Ούτε έπιπλα
Ούτε κουρτίνες
Ούτε μυρωδιά
Έφυγαν όλα, κι έφυγες μαζί τους
Και τώρα τι θα κάνω το κλειδί
Να το φυλάξω στο πορτοφόλι μου
Σα νόμισμα πάλιο που από τόσων
Ανθρώπων χέρια πέρασε
Ή να του περάσω καδένα
Να το φοράω στο λαιμό
Να ξέρω γιατί πνίγομαι
Όταν με πιάνει λύπη