ΩΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Η Ευρώπη μ’ άσπρο νυφικό
παραπατάει ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια
ξαναβαμμένης αθυροστομίας.
Κάθε Κυριακή (μέρα γενικού καθαρισμού)
ξεσκονίζει επιμελώς το εφήβαιο,
ξεπλένει αμαρτίες με νερό θαλασσινό,
ενδύεται την απουσία της.
Δευτέρα θυμώνει με τα όνειρα,
Τρίτη καταριέται τους ανθρώπους.
Τετάρτη πηγαίνει σινεμά με φίλες κολλητές,
Πέμπτη σοδομίζεται μπροστά σ’ έναν καθρέφτη.
Παρασκευές πετάγεται ως το ταχυδρομείο,
παραλαμβάνει δέμα με συστημένη βόμβα,
που δεν εκρήγνυται ούτε και τώρα.
Τα βράδια περιοδεύουσες παραλίες
μεταναστεύουν στον οίκο ανοχής της·
με το πρώτο φως της μέρας πάει στον φούρνο για ψωμί.
TIMETABLE
Europe, in a white bridal gown,
stumbles climbing the steps
of repainted obscenity.
Every Sunday (day of general cleaning)
she dusts with diligence her pubis,
washes sins away with seawater,
clothes herself in her absence.
On Monday she grows angry with dreams,
on Tuesday she curses mankind.
On Wednesday she goes to the cinema with her galpals,
on Thursday she sodomises herself before a mirror.
Fridays she runs to the post office,
receives a parcel with a registered bomb
which does not explode, not even now.
At nights itinerant beaches
migrate into her brothel;
with the first light of day she goes to the bakery for bread.
FORBIDDEN ZONE
Θα επιστρέψουν οι άντρες απ’ τα ξερονήσια,
θα βρεθούν στο Γκουαντάναμο μιας δίκαιης Ευρώπης,
θα βάψουν με το αίμα τους τα λευκά κελιά της Ιστορίας.
Υποβολέας υπενθυμίζει ξεχασμένα ονόματα:
Καππαδοκία, Βιθυνία, Παφλαγονία, Λυκαονία, Πισιδία,
Κιλικία, Παμφυλία, Καρία, Λυδία, Ιωνία, Κομμαγηνή…
Στάχτες οδηγήτριες απ’ τον Άγιο Λύπιο μέχρι τις κόγχες.
Του Διονύσου ο τόπος πάντοτε κοινός:
Άδωνις στη Συρία, Άττις στη Φρυγία, Όσιρις στην Αίγυπτο.
Εύφλεκτες φωνές με μάσκες αλλοπρόσαλλου θανάτου
και ο Θεός ένας αλγόριθμος
στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του Άδη.
Αρχάγγελοι πάνω απ’ το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου
αναψηλαφούν την Ορέστεια, αποδομούν τον Οιδίποδα,
πλάθουν νέες μεταγραφές της Αντιγόνης.
Στη Νεκρά του σώματος Θάλασσα
κάθε σημάδι είναι τόπος αφής,
σαρκική καταγραφή στην κοστολόγηση της εξορίας.
Προς ενοικίαση εμπόλεμη ζώνη με θέα στον ακάλυπτο,
προτού κληροδοτήσουμε στους επερχόμενους τον λιθοβολισμό μας.
FORBIDDEN ZONE
The men will return from the barren isles,
they will be found in the Guantánamo of a just Europe,
they will paint with their blood the white cells of History.
A prompter recalls forgotten names:
Cappadocia, Bithynia, Paphlagonia, Lycaonia, Pisidia,
Cilicia, Pamphylia, Caria, Lydia, Ionia, Commagene…
Ashes — guides from Saint Lypios to the niches.
The land of Dionysus always held in common:
Adonis in Syria, Attis in Phrygia, Osiris in Egypt.
Combustible voices with masks of capricious death,
and God an algorithm
in the computer of Hades.
Archangels above the World Trade Centre
re-examine the Oresteia, deconstruct Oedipus,
mould new transcriptions of Antigone.
In the Dead of the body Sea
every mark is a locus of touch,
a carnal notation in the costing of exile.
For rent a war zone with view onto the communal courtyard,
before we bequeath to those to come our stoning.