Triantafyllos H. Kotopoulos, Greece

Triantafyllos H. Kotopoulos, GREECE

The Poems

Festivity

Parts of our home coming off; they were known to us
Our age resembles a desolate greeting
The whole world comes together in front of us
A nightly festive peculiar meeting

In ivory ashtrays we hide
Our lyrics and Zorba the Greek
Dragon-fire rages inside
Smoke makes our handwriting reek

See the balconies next door all lit
Empty squares like a daughter who waves
Art too finds new corners to meet
These human, erroneous days

(4×4, (Pikramenos) 2021)

Μετάφραση: Μάνος Αποστολίδης

*

Η βεγγέρα

Πέφτουν κομμάτια απ’ το σπίτι μας γνωστά
Η εποχή θυμίζει μαύρη καλημέρα
Και αδελφώνει μες στα μάτια μας μπροστά
Όλη η γη σε μια παράξενη βεγγέρα

Τώρα στα διπλανά μπαλκόνια έχει φως
Και οι πλατείες είναι άδειες θυγατέρες
Τώρα ανταμώνει και η τέχνη μας αλλιώς
Στις λανθασμένες τις ανθρώπινες τις μέρες

(4×4, εκδ. Πικραμένος 2021)

* * *

Α coffee

A coffee by the Sea;
turkish or greek
Strong and thick, as Olga used to say—she too will be old now
With kaymak, and not many bubbles; with a strong residue
At Triglia beach, southeast of the co-capital[1]
Black, proper coffee
A sandy shore and teal
—someone might fit an espresso here, the soft ones a frappe, the mediums[2] cappuccino and fredo[3] with lots of sugars
A coffee paralyzing the arrogant tongue
The Sea for hours; at least 5
The same rooted feeling

A coffee by the Sakoulevas,[4] the latter hypotonic
a double, to awaken the lazy idle river.
In a slim lipped demitasse, Margarita’s little tesserae
Near the Metropolis[5] and the old tavern of Souliotis
Right there. Neither further down the road nor higher up.
In the background, Aristotle and the ducks.

A coffee, one of too many, at the basketball courts
in a paper cup, better that than the plastic
adequately enhancing taste
It corrupts double chins, bright red
An observer coffee, while each and every Vaggelis
elbows past kids and hopes
Promises, vows, he fixes coaches and chairmen
The human being as society, hope nowhere to be found
A coffee with Jo(anna)[6]
This one in Corfu—amidst the Liston[7]
Did I dream of it or drink it with her?
I certainly can taste her, smell her
Rhythmic coffee, varying in pitch
Here it doesn’t matter if it’s espresso or greek
It’s with her
I like hearing her inside the deserted house
animating my fifth decade
Tenants and previous owners absent for years

A coffee in the Caribbean, the Barbados,
in Catamaran and circumnavigating the north
the touristic section, but the most beautiful as well
Latte, sweet

A coffee in New York
In Central Park, cinematic, americano
I drag it with me in lakes and gym bodies
—how do they do it?
I naively attempted a Marlboro
In all parks they’ve prohibited all brands
A coffee suspended

A coffee in the car
another type of too many
Espresso at this point, black, like counting pages
In the car seat beside me an orange peel
the smell of spring bursting

A coffee in my Office, U.W.M.,[8] ground floor
Stressed, repeated, decaffeinated
With plenty of people, phonecalls, emails, papers
Not a glance at the opposite flowerbed, at life’s normalcy
A double in Thessaloniki, a wild pigeon
on the second floor Thermaikos[9] becomes my roommate

A coffee at Mary’s, cheerful, cappuccino
and one in the Byzantine Museum with Savvas
conversational, friendly

A plastic coffee from Mikel[10]
at the kid’s funeral
I still smoke the old brand
Most were spilled suddenly

My coffees are an endless tessellation, Margarita

The 40, aforetime, Churches (Mandragoras 2020)

Μετάφραση: Μάνος Αποστολίδης

[1] Well-known Greek term (‘συμπρωτεύουσα’) used to describe Thessaloniki, Greece’s second largest city.
[2] The Greek word for ‘medium’ (‘μέτριος’) does not denote coffee roast but sweetness, usually a 1:1 ratio of coffee to sugar. At the same time, it also refers to a type of person, i.e. a mediocre person.
[3] Iced coffee, espresso or cappuccino, especially popular in Greece
[4] River in Florina; it runs through a traditional pedestrian precinct full of cafes and taverns.
[5] Orthodox Holy Church in the center of Florina.
[6] In Greek: ‘Ιω(άννα)’. The first part of the word refers to the mythological entity ‘Ιώ’, who was a lover of Zeus.
[7] Landmark paved street in central Corfu city.
[8] University of Western Macedonia, in Florina, Greece.
[9] The seaside of downtown Thessaloniki; part of the Thermaic Gulf.
[10] Mainstream coffee shop franchise of northern Greece.

*

Ένας καφές

Ένας καφές στη Θάλασσα·
τούρκικος ή ελληνικός
Δυνατός και παχύς, που έλεγε κι η Όλγα – θα γέρασε κι αυτή
Με καϊμάκι, χωρίς πολλές φουσκάλες· με βαρύ κατακάθι
Στην παραλία της Τρίγλιας, νοτιοανατολικά της συμπρωτεύουσας
Σκέτος, σωστός καφές
Αμμουδιά με γαλαζοπράσινα
– άλλος θα ταίριαζε εσπρέσο εδώ, οι ελαφροί φραπέ, οι μέτριοι καπουτσίνο και φρέντο με πολλές ζάχαρες
Ένας καφές να παραλύει την επηρμένη γλώσσα
Μια Θάλασσα με τις ώρες· τουλάχιστον 5
Ίδια ριζική αίσθηση

Ένα καφές στο Σακουλέβα, υποτονικός ο τελευταίος
διπλός για να ξυπνήσει ο ράθυμος τεμπελάκος ποταμός.
Σε φλυτζάνι με λεπτά χείλη, μικρές ψηφίδες της Μαργαρίτας
Κοντά στη Μητρόπολη και στο παλιό μαγαζί του Σουλιώτη.
Εκεί όμως. Ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω
Φόντο ο Αριστοτέλης και οι πάπιες

Ένας καφές, από τους αμέτρητους, στα γήπεδα του μπάσκετ∙
σε χαρτονένιο κύπελο, καλύτερο από το πλαστικό αυτό∙
αρκούντως βοηθητικό της γεύσης
Εκμαυλίζει διπλά προγούλια, κατακόκκινα
Ένας καφές παρατηρητής, ενώ οι Βαγγέληδες
διαγκωνίζουν παιδιά και ελπίδες
Τάζουν, υπόσχονται, στήνουν προπονητές και προέδρους
Ο άνθρωπος ως κοινωνία, ελπίδα καμμία
Ένας καφές με την Ιω(άννα)
Στην Κέρκυρα αυτός – καταμεσής του Liston
Τον ονειρεύτηκα ή και τον ήπια μαζί της;
Την ίδια πάντως τη γεύομαι, τη μυρίζω
Ρυθμικός καφές, με τονικότητες διαφορετικές
Δεν έχει σημασία εδώ αν είναι εσπρέσο ή ελληνικός
Είναι μαζί της
Μου αρέσει να την ακούω μέσα στο ερειπωμένο σπίτι∙
να παίρνει ζωή η πέμπτη δεκαετία μου
Ένοικοι και πρώην ιδιοκτήτες απόντες από χρόνια

Ένας καφές στην Καραϊβική, στα Μπαρμπέιντος,
στο Καταμαράν και κατά τον περίπλου στο βόρειο τμήμα
το τουριστικό, αλλά και ομορφότερο
Λάτε, γλυκός

Ένας καφές στη Νέα Υόρκη
Στο Σέντραλ Παρκ, κινηματογραφικός, αμερικάνικος
Τον σέρνω μαζί μου σε λίμνες και κορμιά γυμναστηρίου
–πώς τα καταφέρνουν;
Αφελώς επιχείρησα το Marlboro
Σ’ όλα τα πάρκα απαγόρευσαν όλες τις μάρκες
Καφές μετέωρος

Ένας καφές στο αυτοκίνητο
από τους άλλους αμέτρητους
Εσπρέσο πια εδώ, σκέτος, φυλλομετρημένος
Η πορτοκαλόφλουδα στη διπλανή θέση
να μυρίζει άνοιξη φουσκωμένη

Ένας καφές στο Γραφείο μου, στο Π.Δ.Μ., ισόγειος
Αγχωμένος, επαναλαμβανόμενος, ντεκαφεϊνέ
Με κόσμο πολύ, τηλέφωνα, μέιλ, χαρτιά
Ούτε ματιά στο απέναντι παρτέρι και την κανονικότητα της ζωής
Διπλός στη Θεσσαλονίκη, αγριοπερίστερο
στο δεύτερο όροφο συγκάτοικος ο Θερμαϊκός

Ένας καφές στη Μαρία, πρόσχαρος, καπουτσίνο
κι ένας στο Βυζαντινό Μουσείο με τον Σάββα
κουβεντιαστός, φιλικός

Ένας πλαστικός καφές του Mikel
στην κηδεία του μικρού
καπνίζω ακόμα απ’ τα παλιά
Χύθηκαν οι περισσότεροι ξαφνικά

Ατέλειωτο ψηφιδωτό οι καφέδες μου, Μαργαρίτα

(Οι 40, παλιές, Εκκλησιές, εκδ. Μανδραγόρας 2020)

The Poet

Triantafyllos H. Kotopoulos is Professor in Creative Writing & Modern Greek Literature (University of Western Macedonia – Greece) and the Scientific Director of two Postgraduate Programmes in Creative Writing. He has published eight (8) scientific books. More than one hundred and fifty (150) of his articles have been published in collective volumes, Greek and foreign scientific journals and international conference proceedings. He has coordinated four (4) international “Creative Writing” conferences. He is the instigator and presenter of the television programmes on the art of writing (“Digamma” – ERT3 18 episodes and “Clear Wrtiting” – ERT2-12 episodes). His work includes five (5) poetry collections:  Portolanos(Paratiritis1999),Edwards and Alfreds(Mandragoras2012),Semi Colons and the like(Mandragoras2013),Buoys(Digamma2015),The Forty, Olden, Churches(Mandragoras20202)andacollectionofshortstories:A novel through 11 Short and major stories(Grafomichani2015).Hewrotethe lyrics,andhispoemshavebeen versivied inClear WritingandThe unseen CD (Metronomos 2016 and 2020). He is the scientific director of the “World Poetry Festival of Patras” and of the website “Culture Book”, as well as chairman of the committee for the “Jean Moréas” poetry prize.

*

Ο Κωτόπουλος Η. Τριαντάφυλλος είναι Καθηγητής «Δημιουργικής Γραφής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) και Διευθυντής Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών «Δημιουργικής Γραφής». Έχει εκδώσει οκτώ (8) επιστημονικά συγγράμματα και συγγράψει περισσότερα από εκατόν πενήντα(150) άρθρα σε συλλογικούς τόμους, ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά διεθνών συνεδρίων. Έχει διοργανώσει τέσσερα (4) διεθνή συνέδρια «Δημιουργικής Γραφής». Είναι μέλος πολιτιστικών φορέων και διεθνών εταιρειών. Στο ενεργητικό του συμπεριλαμβάνονται πέντε (5) ποιητικές συλλογές και μία (1) συλλογή διηγημάτων. Έχουν μελοποιηθεί στίχοι του, ενώ έχει επιμεληθεί επιστημονικά και παρουσιάσει δύο (2) τηλεοπτικές εκπομπές για την τέχνη της συγγραφής («Δίγαμμα» -ΕΡΤ3, «Γραφή Καθαρή» – ΕΡΤ2). Είναι ο επιστημονικός υπεύθυνος του «Patras World Poetry Festival» και της ιστοσελίδας «Culture Book» και ο πρόεδρος της επιτροπής βραβείων ποίησης «Jean Moréas».