Birds
The sky cracks in places
Like plaster sometimes in whole pieces
Which lose their luster as they fall
Become opaque, soft, and warm
They grow fur and down and feathers
And on their brown color now
They mirror dirt
This is the sky from up close
This is how it comes closer
Everyone now can reach it
(Even those blessed children
With the sling-shots)
Because it exhausts you high up
Eternal and unfractured
Without love’s caresses to wear you down
Something you cannot stand and break
In places, crack and strip in whole pieces
Which lose their luster as they fall
They grow fur and down and feathers
(Because nobody kills you without a motive)
And they fall
They fall
Upon this earth where constantly the sky
Comes to die.
(Translation into English: Stathis Gourgouris)
Πουλιά
Μεριές μεριές ραγίζει ο ουρανός
Καθώς σοβάδες κάποτε του φεύγουνε κομμάτια
Που όσο πέφτουν χάνουν τη γυαλάδα τους
Θαμπώνουν μαλακώνουν και ζεσταίνονται
Βγάζουνε χνούδι πούπουλα φτερά
Στο καφετί τους χρώμα το χώμα τώρα
Καθρεφτίζουν
Έτσι είναι από κοντά ο ουρανός
Έτσι έρχεται κοντά μας
Τώρα όλοι τον φτάνουν
(Ακόμη κι αυτά τα ευλογημένα τα παιδία
Με τις σφεντόνες)
Γιατί είναι κούραση ψηλά
Αιώνιος κι αρράγιστος
Δίχως αγάπης χάδια που να φθείρουν
Κάτι που δεν αντέχεται και σπας
Μεριές μεριές ραγίζεις και σου φεύγουνε κομμάτια
Που όσο πέφτουν χάνουν τη λαμπράδα τους
Βγάζοντας χνούδια πούπουλα φτερά
(Γιατί και δίχως κίνητρα κανείς δεν σε σκοτώνει)
Και πέφτουν
Πέφτουν
Στη γη αυτή που ολοένα ο ουρανός
Έρχεται και πεθαίνει.
Attempt Against Silence
Since the vortex of colours
Is white, is silence
The great contortion of all that’s spoken
No one will be able to analyze
Silence, no spectroscope
A desert inside everyone
Thick dust that time’s slow wind
Cannot exhaust
Raising the small clouds of idle talk
In various shapes (sometimes poetic)
Which change shape again since
Dust will never settle
Because time —the one who blows—
Is Madness (and nothing
Stops Madness). The fools we are
Continuing to talk of silence
As if a grain of sand could talk
Of the desert
(Which settles inside everyone).
(Translation into English: Stathis Gourgouris)
Απόπειρα κατά της σιωπής
Καθώς η δίνη των χρωμάτων
Είναι το άσπρο είναι η σιωπή
Όλων των λόγων η μεγάλη συστροφή
Κανείς δεν θα μπορέσει ν’ αναλύσει
Τη σιωπή φασματοσκόπιο κανένα
Μια έρημος μες στον καθένα
Σκόνη πηχτή που δεν την εξαντλεί
Το σιγανό του χρόνου αεράκι
Καθώς σηκώνει σύννεφα μικρά την φλυαρία
Σε σχήματα πολλά (ενίοτε ποιητικά)
Που πάλι αλλάζουν σχήματα καθώς
Δεν κατακάθεται ποτέ ο κουρνιαχτός
Γιατί ο χρόνος —που φυσά—
Είναι η Τρέλλα (και τίποτα
Δεν σταματά την Τρέλλα) Ανόητοι κι εμείς
Τον λόγο συνεχίζουμε περί σιωπής
Σαν να μπορούσε ο κόκκος άμμου να μιλήσει
Για την έρημο
(Που κατακάθεται μες στον καθένα).
(Από την ποιητική συλλογή Γραφέως Κάτοπτρον [Ύψιλον, 1989])