Kostas A. Kremmydas, Greece

Kostas A. Kremmydas, Greece

The Poems

Instead of a CV

I often confess to the district registrar
to judicial representatives
who search in vain for my name in the directories
I confess to the golden vestments of the bishops
To the open windows that were finally locked
To the neighborhood butcher
To the policeman who patrols alone at night
To the bailiff with the dozens of summons
that kites let them fly in the air
I confess to the military judges and their heavy sentences
[terror and power have always plagued our bodies]

I often talk about my sins
I apologize since birth to have a clear conscience at the guillotine
I always take care
to maintain good relations with executioners

(Μετάφραση Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου)

*

Αντί βιογραφικού

Εξομολογούμαι συχνά στον έφορο της περιφέρειας
στους δικαστικούς αντιπροσώπους
που ψάχνουν μάταια το όνομά μου στους καταλόγους
Στα χρυσοποίκιλτα άμφια των επισκόπων εξομολογούμαι
Στα ανοιχτά παράθυρα που μανταλώθηκαν εσχάτως
Στον κρεοπώλη της γειτονιάς
Στον αστυφύλακα που περιπολεί μονάχος τις νύχτες
Στον δικαστικό επιμελητή με τα δεκάδες κλητήρια θεσπίσματα
που χαρταετούς τα αφήνει στον αέρα
Στους στρατοδίκες εξομολογούμαι και στις βαριές ποινές τους
[τρόμος κι εξουσία ανέκαθεν πληγές στα σώματά μας]

Μιλώ συχνά για τ’ αμαρτήματά μου
απολογούμαι εκ γενετής για να ‘χω ήσυχη συνείδηση στην γκιλοτίνα
Φροντίζω πάντα
να διατηρώ καλές τις σχέσεις μου με δήμιους

* * *

to my son

Gavdos can be seen beyond the Gulf of Sorrento

Te voglio bene assai
Ma tanto tanto bene, sai
È una catena ormai
Che scioglie il sangue dint’e ‘vvene, sai

A chain that breaks in the air of your voice
The same cassette in the old Ford again and again in Pavarotti’s ode’s live recording
from Paris [Lucio Dalla used to lullaby me at night, but I betrayed him]
This generation that is drained of its own blood has no god
I love you as much as the entire earth / Look at the lights in the sea
Endless nights and the propeller breaking in waves [I have to match the appropriate
risky word in my unholy years] Later the memory sacred moments An endless sea the
imagination [And how to swim with my lack of knowledge?]
Our turns on the descent To have you by my side absolute happiness A difficult world
full of landslides
Let’s listen again and again to Pavarotti to Enrico Caruso on the old Ford cassette
player, slowing down, turning the corners, touching the sea- a lake, the two of us
motionless. ]

In difficult passages your breath fills up The hand on the steering wheel
The frame the sea [how much the wide open horizon opens my soul]
Heat with the gorges spreading slowly for kilometers
[I do not know names I never loved geography Maybe because my life seemed
temporary]
We must not get lost I will find the way again
On the cassette player, Caruso, Pavarotti, Lucio Dalla, Gavdos are waiting opposite
You next to me
Qui dove il mare luccica
E tira forte il vento
Su una vecchia terrazza
Davanti al golfo di Surriento

Samaria breaks the ropes We must continue the journey
We have a lot to say one day
To catch the time that is leaving

(Μετάφραση Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου)

*

στον γιο μου

Απ’ τον κόλπο του Σορέντο φαίνεται πέρα η Γαύδος

Te voglio bene assai
Ma tanto tanto bene, sai
È una catena ormai
Che scioglie il sangue dint’e ‘vvene, sai

Mια αλυσίδα που σπάει στον αέρα της φωνής σου
Την ίδια κασέτα στο παλιό Φορντ πάλι και πάλι στην ωδή του Παβαρότι ζωντανή
ηχογράφηση απ’ το Παρίσι [Ο Λούτσιο Ντάλα με νανούριζε τις νύχτες, μα τον πρόδωσα]
Δεν έχει τον θεό της αυτή η γενιά που αποστραγγίζεται απ’ το ίδιο της το αίμα
Σ’ αγαπώ όσο όλη γη / Κοίταξε τα φώτα μέσα στη θάλασσα

Αξημέρωτες νύχτες και η προπέλα να σπάει σε κύματα [πρέπει να συνταιριάξω την
κατάλληλη ριψοκίνδυνη λέξη στα ανίερα χρόνια μου] Αργότερα η μνήμη στιγμές
ιερές Ένα ατέλειωτο πέλαγος η φαντασία [Και πώς να κολυμπήσω με τη λειψή μου
γνώση;]
Oι στροφές μας στην κάθοδο Να σε ‘χω πλάι μου απόλυτη ευτυχία Ένας δύσκολος
κόσμος γεμάτος κατολισθήσεις
Ν’ ακούμε πάλι και πάλι τον Παβαρότι στον Ενρίκο Καρούζο στο παλιό κασετόφωνο
του παλιού Φορντ να κατεβάζουμε ταχύτητα να κατεβαίνουμε στροφές να αγγίζουμε
τη θάλασσα Λίμνη ακίνητη οι δυο μας Ο χρόνος απλωνόταν μπροστά μας μα δεν το
ξέραμε [Δεν τον αγγίζουμε γιατί κυλά ρυάκι στο κενό]

Στα δύσκολα περάσματα γεμίζει η ανάσα σου Το χέρι στο τιμόνι
Το κάδρο η θάλασσα [πόσο ανοίγει την ψυχή μου ο ορθάνοιχτος ορίζοντας]
Ζέστη με τα φαράγγια να διαχέονται αργά χιλιόμετρα
[Δεν ξέρω ονόματα Ποτέ μου δεν αγάπησα τη γεωγραφία Ίσως γιατί προσωρινή
φαινόταν η ζωή μου]
Δεν πρέπει να χαθούμε Θα ξαναβρώ τον δρόμο πάλι
Στο κασετόφωνο ο Καρούζο, ο Παβαρότι, ο Λούτσιο Ντάλα, η Γαύδος περιμένουν
απέναντι Εσύ δίπλα μου

Qui dove il mare luccica
E tira forte il vento
Su una vecchia terrazza
Davanti al golfo di Surriento

Το Σαμαριά λύνει τους κάβους Πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι
Έχουμε να πούμε κάποτε πολλά
Να προλάβουμε τον χρόνο που φεύγει